ΜΗ ΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Η ΔΙ’ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΟΥ ΧΡΙΣΙΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΥΩΝ
Κατά καιρούς, σέ ἀνταποκρίσεις ἀπό τίς Ἱερές Μητροπόλεις διαβάζουμε καί βλέπουμε καθαγιασμούς ἱερῶν εἰκόνων, ἱερῶν σκευῶν καί χρίση των δι’ ἁγίου Μύρου. Αὐτό δέν εἶναι ὀρθόν καί δέν πρέπει νά γίνεται. Στό ἱερό Πηδάλιο, ἔκδοσις Ρηγοπούλου Θεσσαλονίκη 2003, εἰς τά προλεγόμενα περί τῆς ἁγίας καί οἰκουμενικῆς Ἑβδόμης Συνόδου, εἰς τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2αν ὑποσημείωσιν σ. 319-320 ὑπό τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου ἀναφέρονται τά ἑξῆς : «Αἱ ἅγιαι εἰκόνες δέν χρειάζονται νά μυρώνωνται μέ ἅγιον Μῦρον, ἤ νά ἁγιάζωνται μέ εὐχάς ἀπό τόν Ἀρχιερέα ̇ ά. διά τί ἡμεῖς δέν προσκυνοῦμεν τάς ἁγίας εἰκόνας διά τί εἶναι μυρωμέναις, ἤ εὐχολογημέναις, ἀλλ’ εὐθύς ὁποῦ ἰδοῦμεν εἰκόνα ἁγίαν, χωρίς νά ἐξετάσωμεν ὅλως περί μύρου καί εὐχῆς, προσκυνοῦμεν αὐτήν, διά τε τό ὄνομα τοῦ Ἁγίου, καί διά τήν ὁμοιότητα ὁποῦ ἔχει εἰς τό ἀρχέτυπον. Δι’ ὅ ἐν τῇ ς΄. πράξει τῆς παρούσης Συνόδου ἡ ἐπί Κοπρωνύμου τῶν εἰκονομάχων Σύνοδος ἐκατηγόρησε τάς ἁγίας εἰκόνας λέγουσα, ὅτι ἡ τῶν εἰκόνων ὀνομασία οὔτε εὐχήν ἱερά
